Chorujesz na cukrzycę? Chelatacja może powstrzymać rozwój choroby!

Cukrzyca to choroba podstępna. Może rozwijać się długo i nie dawać charakterystycznych objawów, które można powiązać z chorobą. To, co zazwyczaj budzi niepokój to wzmożone pragnienie, częste oddawanie moczu czy utrata wagi mimo dużego apetytu. Ale o cukrzycy może świadczyć też utrzymujące się uczucie zmęczenia i osłabienia czy wahania nastroju. Mogą jej towarzyszyć przekrwione spojówki bez konkretnej przyczyny, świąd skóry czy wypadanie włosów. Na ogół uważa się, że cukrzyca typu 2 dotyczy osób starszych, ale coraz częściej zapadają na nią osoby młodsze. Fakt, że jej objawy nie są na początku zbyt wyraźne, a także ich mnogość, które można przypisać innym schorzeniom sprawia, że chorobę przeciętnie wykrywa się po 8 latach od zachorowania!

Cukrzyca niszczy serce podstępnie!

Cukrzyca to choroba przemiany materii. Dochodzi do niej, gdy trzustka nie produkuje wystarczającej ilości insuliny, albo nasz organizm nie jest w stanie jej wykorzystać – Cukier ( glukoza) pozostaje we krwi, bo nie jest w stanie przedostać się do komórek ciała, a nasz organizm przestaje prawidłowo funkcjonować.

Niewłaściwe leczona lub późno rozpoznana cukrzyca uszkadza średnie i małe tętnice, czego skutkiem są groźne powikłania związane z działaniem naczyń krwionośnych w organizmie. To powikłania powodują śmierć u dwóch spośród trzech osób chorych na cukrzycę. Hiperglikemia sprzyja rozwojowi miażdżycy i zwapnieniu naczyń krwionośnych. Najczęstsze powikłanie cukrzycy to choroba wieńcowa. Szacuje się, że z jej powodu umiera połowa chorych na cukrzycę! Diabetycy narażeni są na wystąpienie zawału serca (ryzyko zawału jest takie samo jak u osoby bez cukrzycy, która już przeszła zawał). Na dodatek aż jedna trzecia zawałów przebiega bezobjawowo i zostaje wykryta przypadkowo, podczas innych badań. Diabetykom grozi też udar mózgu, który może prowadzić do przedwczesnej śmierci bądź trwałego kalectwa. Złogi miażdżycowe w cukrzycy mają tendencję do pękania i tworzenia zakrzepów. U osób chorujących na cukrzycę od 10 lat ryzyko wystąpienia udaru mózgu wzrasta trzykrotnie! Uszkodzenie nerwów w połączeniu z niedokrwieniem kończyn może prowadzić do zespołu stopy cukrzycowej. Chory nie czuje bólu i może nie zauważyć drobnych skaleczeń na nogach, a proces gojenia utrudnia dodatkowo niedokrwienie kończyny. Zespół stopy cukrzycowej może w krótkim czasie doprowadzić amputacji kończyny.

Chelatacja zapobiega powikłaniom cukrzycy!

Pozytywne działanie w przypadku cukrzycy i jej powikłań wykazuje chelatacja EDTA, którą stosujemy w naszych ośrodkach od kilkunastu lat. Terapia polega na podawaniu w postaci kroplówki syntetycznego aminokwasu EDTA, który „czyści” naczynia krwionośne ze złogów lipidowo – cholesterolowych. Oprócz oczyszczania naczyń krwionośnych, powoduje powstrzymanie procesów miażdżycowych, które w zaawansowanej postaci prowadzą do chorób serca, choroby wieńcowej, a w nagłych przypadkach nawet do zawału mięśnia sercowego.

Tylko w Stanach Zjednoczonych w ostatnich latach liczba chorych stosujących chelatację EDTA wzrosła o prawie 68 procent! Zainteresowanie metodą spowodowało, że National Institutes of Heath – narodowa amerykańska agencja zajmująca się od ponad stu lat promowaniem medycznych odkryć służących poprawie zdrowia i ratowaniu ludzkiego życia oraz National Heart, Lung and Blood Institute podjęły decyzję o sponsorowaniu badań nad skutecznością chelatacji. Wyniki opublikowano 27 marca 2013 r., w Journal of American Medical Association. Na oficjalnej stronie NIH można przeczytać, że długotrwała terapia zmniejsza ryzyko zawałów serca, udarów i innych problemów sercowo-naczyniowych! Najlepsze wieści czekały chorych na cukrzycę. Dodatkowa analiza badań wykazała szczególnie korzystne efekty stosowania chelatacji EDTA w przypadku tej choroby. Po kuracji 40 wlewów EDTA stwierdzono u nich zmniejszenie wystąpienia jakichkolwiek zdarzeń sercowo - naczyniowych o 41 proc.! Naukowcy zaobserwowali zmniejszenie o 40 proc. ryzyka zgonu z przyczyn sercowo - naczyniowych, a kolejnego zawału serca o 51 proc.

Terapia zalecana jest pacjentom po przebytym zawale serca, ponieważ ryzyko powtórnego zawału jest bardzo wysokie, a przebyty zawał jest oznaką istnienia zmian miażdżycowych w naczyniach krwionośnych.